چند دستور کاربردی لینوکس

محیط ترمینال لینوکس دستورات زیادی است که در بین آنها برخی دستورات به صورت روزمره قابل استفاده می باشند. در این مطلببا چند دستور کاربردی لینوکس آشنا می شویم

چند دستور کاربردی لینوکس

چند دستور کاربردی لینوکس

در محیط ترمینال لینوکس دستورات بسیار زیادی وجود دارد که برخی از آنها استفاده روزمره داشته و نیاز است که به طور کامل با آنها آشنا باشید.

در این مقاله از سری آموزش های لینوکس آذرآنلاین قصد داریم با جند دستور کاربری لینوکس آشنا شویم.

Copy)–> Cp) :
برای کپی کردن فایل (یا فایل‌ها) استفاده می‌شود.

شکل کلی دستور به دو صورت زیر است، که در حالت اول فایل اول را به فایلی با نام فایل دوم کپی می‌کند و در حالت دوم همه فایل‌های اول تا انتها را به داخل دایرکتوری انتهایی کپی می‌کند.

cp file1 file2 
cp file1 file2 file3 … dir1

Move) –>Mv) :
برای انتقال فایل‌ها و یا تغییر نام آن‌ها از این دستور استفاده می‌شود.

mv extensions.conf /tmp 
mv iax.conf iax.conf.sample

Remove)–> Rm) :
برای حذف فایل یا فایل‌ها استفاده می‌شود.

به طور معمول این دستور قادر به حذف دایرکتوری‌ها نیست مگر اینکه ازپارامتر –r (مخفف Recursive) استفاده شود.

از دیگر پارامترهای پرکاربرد این دستور I– (مخفف Interactive=once) است که برای حذف، تنها یکبار از کاربر تایید ‌می‌خواهد و البته استفاده از پارامتر –f (مخفف force) باعث اجرای این دستور بدون هیچ پیغام اضافی است.

rm –Ir /tmp/dir1
rm: remove all arguments recursively? y

File :
این دستور براساس header (و نه پسوند که در ویندوز متداول است) تشخیص می‌دهد که فایل مورد نظر از چه نوعی است.

file extensions.conf 
etc/asterisk/extensions.conf: ASCII English text/

Find :
دستوری پرکاربرد برای پیدا کردن فایل‌ها براساس پارامترهای مختلف.

معروف‌ترین فرم استفاده از این دستور با پارامتر –name است که براساس نام فایل به دنبال آن می‌گردد. باید توجه داشت که در لینوکس حروف بزرگ و کوچک متفاوت قلمداد شده و در نتیجه جستجو تاثیرگذار هستند. می‌توان از پارامتر –iname به جای –name برای برطرف کردن این موضوع استفاده کرد.

*.*find /etc/asterisk –name exten

دستورات سیستمی :

این دستور وقتی به تنهایی اجرا شود مشخصات تمامی اینترفیس‌های شبکه را نمایش می‌دهد.

همچنین از این دستور برای مقداردهی موقت به پارامترهای شبکه یک اینترفیس نیز می‌توان استفاده کرد. ساده‌ترین شکل این دستور در این حالت به صورت زیر می‌باشد:

ifconfig eth0 192.168.1.1 255.255.255.0

این پارامترها اگرچه همزمان با اجرای دستور اعمال می‌شوند (نیازی به راه‌اندازی مجدد سرویس شبکه نیست) اما تا وقتی که سیستم  یا تنها سرویس شبکه ریستارت نشده پابرجاست و با انجام هر کدام از این کارها، پارامترهای شبکه نیز به حالت قبل برمی‌گردد. یک راه برای انجام تغییرات دائم در این پارامترها استفاده از system-config-network است.

Setup

یک برنامه تقریبا گرافیکی (البته بر مبنای محیط متنی) برای انجام برخی تنظیمات لینوکس است.

با توجه به بسته‌هایی که روی سیستم شما نصب است احتمالا سه بخش اصلی زیر از طریق برنامه setup در دسترس شما خواهد بود. البته هرکدام از این بخش‌ها مستقیما نیز قابل اجرا خواهد بود.

+System-config-networks

برای تغییر پارامترهای مختلف شبکه استفاده می‌شود.

نکته مهم استفاده از دستور service network restart بعد از ذخیره تغییرات، برای اعمال آن است. برخلاف دستور ifconfig این دستور تغییرات را به صورت همیشگی در فایل مربوط به تنظیمات شبکه ذخیره می‌کند.

+Services

از این برنامه برای تعیین سرویس‌هایی که در هنگام راه‌اندازی سیستم اتوماتیک راه‌اندازی می‌شوند استفاده می‌شود.

+System-config-firewall

این دستور نیز برای فعال یا غیرفعال کردن فایروال لینوکس (iptables) استفاده می‌شود. در صورتی که فایروال را فعال کرده باشید تا حدودی امکان تنظیم آن نیز از طریق این برنامه وجود دارد.

Date

ایندستور نیز برای نمایش زمان سیستم و یا تنظیم آن به کار می‌رود.

Ntpdate

از این دستور برای تنظیم زمان سیستم (و تاریخ) از یک سرور NTP استفاده می‌شود.

ntpdate pool.ntp.org

امیدواریم مطلب چند دستور کاربردی لینوکس برای شما مفید واقع شده باشد.

نظرات کاربران