کانفیگ آدرس آی پی استاتیک در سیستم های مختلف با توجه به سیستمعاملی که در حال استفاده از آن هستید همچون ویندوز، مک، یا لینوکس با یکدیگر متفاوت است. یک آدرس IP استاتیک به دستگاه این امکان را میدهد که همیشه با یک آدرس خاص در شبکه در دسترس کاربران باشد. این مسئله به خصوص در مواردی مهم و حیاتی است که دستگاه به عنوان یک سرور یا سرویس میزبانی کننده عمل میکند و نیاز به پایداری در اتصالات دارد.
کانفیگ آدرس آی پی استاتیک دبیان چیست؟
برای کانفیگ آدرس آی پی استاتیک در Debian شما باید فایل تنظیمات شبکه را ویرایش کرده و تنظیمات مناسب را اعمال کنید. دبیان (Debian) در واقع یک توزیع گنو/لینوکس آزاد و متنباز (free Unix-like operating system) است که به عنوان یکی از توزیعهای لینوکس محبوب و پایدار در دنیای شبکه شناخته میشود. این توزیع به دستگاههای کامپیوتری، سرورها و دستگاههای مختلف دیگر اجازه میدهد تا از سیستمعامل لینوکس بهره ببرند. برای آشنایی با این توزیع لینوکس محتوای Debian چیست؟ را حتما بخوانید.
ویژگیها و مشخصات اصلی Debian عبارتند از:
-
متن باز و رایگان: Debian تحت مجوز عمومی GNU (GNU General Public License) منتشر میشود، بنابراین کد منبع آن برای عموم قابل دسترسی و تغییر است. این ویژگی به توسعه دهندگان اجازه میدهد تا سیستمعامل را متناسب با نیازهای خود ویرایش و تنظیم کنند.
-
پایداری: Debian به عنوان یکی از توزیعهای پایدار لینوکس شناخته میشود که اهمیت زیادی به ثبات و اطمینان از کارکرد صحیح سیستم میدهد و تغییرات نرم افزاری را با دقت بررسی میکند تا از وقوع مشکلات جدید جلوگیری کند.
تنظیم IP استاتیک در Debian
برای کانفیگ آدرس IP در دبیان شما باید به صورت کلی سه مرحله را با وارد کردن کدهای مختلف طی کنید تا آی پی به صورت ثابت در پروتکل اینترنت اعمال شود. این مراحل به ترتیب به شرح زیر است:
مرحله اول: با ویرایشگر vi فایل etc/network/interfaces/ را باز کنید. فایل را مطابق شکل زیر ویرایش نمایید و اطلاعات IP خود را وارد کنید.
# This file describes the network interfaces available on your system # and how to activate them. For more information, see interfaces(5). source /etc/network/interfaces.d/* # The loopback network interface auto lo iface lo inet loopback # The primary network interface allow-hotplug eth0 iface eth0 inet static address 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 network 192.168.1.0 broadcast 192.168.1.255 gateway 192.168.1.1 # dns-* options are implemented by the resolvconf package, if installed dns-nameservers 8.8.8.8 "/etc/network/interfaces" 25 lines, 660 characters
|
مرحله دوم: در این مرحله پس از وارد کردن آدرس IP و سایر جزئیات باید کارت شبکه خود را ریستارت کنید، برای این کار میتوانید از کدهای زیر استفاده نمایید:
ifown eth0 ifup eth0 |
مرحله سوم: برای وارد کردن DNS ها فایل etc/resolv.conf/ را با ویرایشگر باز کنید و همانند عبارات زیر nameserver ها را وارد نموده و فایل را ذخیره کرده و از ویرایشگر خارج شوید.
nameserver 8.8.8.8
nameserver 4.2.2.4
در نظر داشته باشید به جای عبارت 8.8.8.8 و 4.2.2.4 می توانید نام DNS سرور مورد نظر را وارد کنید.
تنظیم IP استاتیک در لینوکس CentOS 6
تنظیم یک آدرس IP استاتیک در لینوکس CentOS 6 زمانی مفید است که شما به عنوان کاربر نیاز به ثبات در آدرس IP دستگاه خود دارید. با تنظیم IP استاتیک شما میتوانید از دست دادن آدرس IP پس از هر بار اعمال تغییرات توسط DHCP جلوگیری کنید. این ویژگی زمانی اهمیت پیدا میکند که دستگاه شما به عنوان یک سرور یا سرویس میزبانی کننده در شبکه عمل میکند، زیرا تغییر مکرر آدرس IP میتواند به قطعی در دسترسی به دستگاه شما منجر شود. در کل تنظیم IP استاتیک در لینوکس CentOS 6 برای ایجاد پایداری و اطمینان در ارتباطات شبکه بسیار حیاتی است. مراحل کانفیگ آدرس آی پی استاتیک در لینوکس CentOS 6 به شرح زیر است:
مرحله اول: پشتیبان گیری و اعمال تغییرات اولین قدم برای تنظیم IP استاتیک است، در این مرحله شما باید از فایل اصلی خود یک نسخه پشتیبان تهیه کنید و سپس تغییرات را انجام دهید.
مرحله دوم: در این مرحله باید برای پیکربندی DNS از فایل زیر برای افزودن DNS /etc/resolv.conf استفاده کنید.
مرحله سوم: در این مرحله باید نام میزبان خود را ویرایش کنید، نام میزبان در اینجا myserver.sample.com است شما باید فایل /etc/hosts را ویرایش کنید.
مرحله چهارم: برای راه اندازی مجدد سرور کد زیر را وارد کنید.
مرحله پنجم: نام میزبان را مجدد بررسی کنید، از این دستور باید برای بررسی نام میزبان در این مرحله استفاده کرد.
اگر میخواهید با ایجاد یک نام مستعار برای eth0:0 چندین آدرس IP داشته باشید، فایل زیر را باید حتما ایجاد کنید.
در این مرحله شما باید از IP خود استفاده کنید، ما از 192.168.0.109 برای نامگذاری آی پی استفاده کردهایم تا سرویسهای شبکه را با دستور زیر راه اندازی مجدد نماییم.
حتما در این مرحله تمامی تنظیمات را با دستور زیر چک کنید.
در آخر اگر با موفقیت تمامی مراحل تنظیم IP استاتیک در لینوکس CentOS 6 را انجام داده باشید، کدها را به صورت زیر مشاهده خواهید کرد.
تنظیم IP استاتیک در لینوکس CentOS 7
تنظیم IP استاتیک در لینوکس CentOS 7 اهمیت بسیاری دارد زیرا با این کار میتوان به ایجاد پایداری در تنظیمات شبکه کمک کرد. زمانی که یک دستگاه به عنوان یک سرور یا سرویس میزبانی کننده در شبکه عمل میکند، استفاده از IP استاتیک بسیار مهم و معنادار میشود. آدرس IP ثابت به دستگاه این امکان را میدهد که همیشه با یک آدرس معین در شبکه دسترس پذیر باشد. این امر مخصوصا در مواردی که نیاز به ارتباطات پایدار و مداوم با دستگاه داریم برای کاربران از اهمیت بالایی برخوردار است به علاوه تنظیمات IP استاتیک میتواند به امنیت شبکه کمک کند زیرا مسئولیت تخصیص آدرس IP به DHCP سرور برطرف میشود و تداخلها و مشکلات احتمالی در این بین کاهش مییابد. به صورت کلی مراحل کانفیگ آی پی استاتیک در لینوکس CentOS 7 به شرح زیر است:
مرحله اول: در ابتدا باید قبل از تغییر هر چیزی رابط شبکه صحیح را پیدا کنید، زیرا این احتمال همیشه وجود دارد که یک سرور خالی هم چندین رابط شبکه را به اتصالات داخلی یا خارجی متصل کند. به همین دلیل باید قبل از ادامه نام رابط شبکهای را که می خواهید تغییر دهید، با استفاده از کد زیر پیدا کنید.
مرحله دوم: در این مرحله باید پس از پیدا کردن نام شبکه مورد نظر به پیکربندی شبکه دسترسی پیدا کنید، برای این کار از دستور زیر استفاده نمایید.
مرحله 3: در این مرحله باید با ایجاد تغییرات در جزییات پیکربندی رابط شبکه CentOS 7 برای تنظیم IP استاتیک برای پیکربندی رابط شبکه CentOS 7، از دستور زیر استفاده کنید و اطلاعاتی در مورد DNS دریافت نمایید.
مرحله 4: رابط شبکه را مجددا راه اندازی کنید، در این مرحله اطلاعاتی که در مرحله قبل اضافه کردید در فایل پیکربندی شبکه ذخیره میشود. با این حال تغییرات بی اثر هستند زیرا رابط شبکه هنوز روی تنظیمات قدیمی است. به همین دلیل باید برای اعمال تنظیمات جدید شبکه را مجددا راه اندازی کنید، برای این کار از دستور زیر در ترمینال استفاده کنید.
# systemctl restart network |
تنظیم IP استاتیک در لینوکس ابونتو
تنظیم یک آدرس IP استاتیک در لینوکس اوبونتو با هدف ایجاد پایداری در تنظیمات شبکه صورت میگیرد، در واقع زمانی که یک دستگاه به عنوان سرور یا نقطه ورود به شبکه عمل میکند در این مرحله آدرس IP استاتیک به آن اجازه میدهد که همیشه با یک آدرس خاص در شبکه دسترسی داشته باشد. با این کار شما میتوانید از پایداری و امنیت شبکه خود مطمئن شوید، همچنین تنظیم آدرس IP استاتیک برای مدیریت بهتر شبکه، ایجاد اتصالات دائمی و معرفی دستگاه به دیگر اعضای شبکه برای بهبود عملکرد حائز اهمیت است. به صورت کلی مراحل تنظیم IP استاتیک در لینوکس ابونتو به شرح زیر است:
مرحله 1: ترمینال را راه اندازی کنید، در این مرحله میتوانید از کد دستوری Ctrl+ Shift+t برای راه اندازی ترمینال استفاده نمایید.
مرحله 2: اطلاعات مربوط به شبکه فعلی را یادداشت کنید، ما به جزئیات شبکه فعلی خود همچون IP اختصاص داده شده فعلی و نام آداپتور شبکه نیاز داریم تا بتوانیم تغییرات لازم را در تنظیمات اعمال کنیم. از دستور زیر برای یافتن جزئیات آداپتورهای موجود و اطلاعات IP مربوطه میتوان استفاده کرد.
مرحله 3: تغییرات پیکربندی را انجام دهید، Netplan ابزار مدیریت شبکه پیش فرض برای آخرین نسخههای اوبونتو است. فایلهای پیکربندی برای Netplan با استفاده از YAML نوشته میشوند و با پسوند ".yaml" پایان مییابند. با استفاده از دستور زیر میتوانید در Netplan تغییرات پیکربندی را اعمال کنید.
vi /etc/netplan/*.yaml |
مرحله 4: در این مرحله میتوانید پس از اعمال تغییرات برای Internet Protocol ثابت در ابونتو تغییرات را آزمایش کنید، برای این کار باید از کد دستوری زیر استفاده کنید.
sudo netplan try |
در این مرحله اگر خطایی وجود نداشته باشد از شما می پرسد که آیا میخواهید این تنظیمات را اعمال کنید که باید تایید شما صفحهای مشابه تصویر زیر ظاهر میشود.
سخن پایانی
در این مقاله سعی کردیم به صورت کامل روش کانفیگ آدرس آی پی استاتیک را شرح دهیم و مراحل و روش تنظیم آن روی سرورهای لینوکسی را به صورت کامل آموزش دهیم تا بتوانید با استفاده از این توضیحات آدرس آی پی خود را در صورت نیاز به صورت استاتیک تنظیم کنید.
سوالات متداول
آدرس آیپی استاتیک چیست؟
آدرس آیپی استاتیک یک آدرس شبکهای است که به یک دستگاه داده میشود و همیشه ثابت بوده و تغییر نمیکند. این آدرس دقیقا در نقطه مقابل آدرسهای آی پی پویا قرار دارد که توسط DHCP سرور تخصیص داده میشوند و ممکن است با هر بار اتصال به شبکه تغییر کنند.
هدف استفاده از آدرس آی پی ثابت چیست؟
آدرس آی پی استاتیک برای ایجاد پایداری در تنظیمات شبکه و اطمینان از دسترسی به دستگاه در شبکه به خصوص در مواردی که دستگاه به عنوان یک سرور یا سرویس میزبانی کننده عمل میکند، بسیار حائز اهمیت است. همچنین این تنظیمات به ایجاد ارتباطات امن و قابل کنترل در شبکه کمک میکنند.
چگونه میتوان آدرس آی پی استاتیک را تنظیم کرد؟
برای تنظیم آدرس آیپی استاتیک ابتدا به تنظیمات شبکه دستگاه دسترسی پیدا کنید و سپس آدرس IP، زیرشبکه، ورودی پیشفرض و DNS را به صورت دستی تنظیم کنید. این تنظیمات معمولا از طریق فایلهای تنظیمات شبکه در توزیعهای لینوکس مختلف قابل تغییر هستند.
چگونه میتوانم از مزایای آدرس آی پی استاتیک بهره برداری کنم؟
با استفاده از آدرس آی پی استاتیک میتوانید اطمینان حاصل کنید که دستگاه شما همیشه با یک آدرس ثابت در دسترس است. این به خصوص در مواردی که دستگاه به عنوان سرور یا سرویس میزبانی کننده عمل میکند و نیاز به پایداری و ارتباط مداوم دارد، مفید است. همچنین با تنظیم DNS میتوانید ارتباط با دستگاه را بهبود ببخشید و امنیت شبکه خود را افزایش دهید.