تفاوت دستور su و - su در لینوکس

اکثریت افرادی که با محیط ترمینال لینوکس کار کرده‌اند حتماً با دستور Su آشنایی دارند و از آن نیز استفاده کرده‌اند. اما این دستور که به صورت نرمال در لینوکس زیاد استفاده می‌گردد به شکل‌های متفاوتی استفاده شده که یکی از حالات آن - su می‌باشد. حال ما در این مطلب قصد داریم به توضیح تفاوت دستور su و - su در لینوکس پرداخته تا به طور کامل با این دستور آشنا شوید.

تفاوت دستور su و - su در لینوکس

در ابتدا باید خدمت شما عرض کنیم که دستور Su در مجموع برای تغییر کاربر در لینوکس است ، به طور کلی اگر شما با یوزری با نام abtin لاگین کرده باشید و در نظر داشته باشید بدون اینکه محیط ترمینال را بسته و مجدداً باز کنید با وارد کردن دستور Su شما قادر خواهید بود بین یوزرها سوئیچ کنید.

خُب با توجه به این نکته که دستور Su برای جابه‌جایی و سوئیچ بین محیط‌های کاربری است ، شاید برای شما سؤال شود که تفاوت دستور su و - su در لینوکس در چیست؟

کاربرد دستور Su

در زمانی که شما بخواهید در محیط ترمینال به یوزر دیگری لاگین کنید دستور Su که مخفف Switch user می‌باشد ، این کار را انجام خواهد داد.

سوئیچ کردن بین یوزرها با دستور Su توسط سه پارامتر - ، l- و login-- قابل انجام است که هر سه به یک شکل عمل خواهند کرد.

در مثال زیر قصد داریم به یوزر Azar سوئیچ نماییم.

su - Azar

su -l Azar

su --login Azar

هر سه دستور بالا ، به یک شکل عمل کرده و هیچ تفاوتی با هم ندارند.

تا بدین جا با دستور - su آشنا شدید ، در ادامه به توضیح این دستور بدون پارارمتر خواهیم پرداخت.

هر زمان دستور Su به تنهایی وارد گردد بدین معنا خواهد بود که شما قصد دارید به بالاترین سطح دسترسی در لینوکس خود متصل شوید.

بنابراین هرگاه دستور su به تنهایی وارد شود ، بدین معناست که شما در نظر دارید با یوزر root لاگین نمایید.

پس تفاوت دستور su و - su در لینوکس در یوزری است که شما قصد ورود به آن را دارید.

در پایان امیدواریم این مقاله کوتاه برای شما مفید واقع شده باشد.

 کاربر گرامی شما می‌توانید سؤالات مربوط به این آموزش را در بخش کامنت‌ها عنوان کرده و در همین قسمت پاسخ خود را دریافت کنید.