VNC چیست؟ چه کاربردی دارد؟ ومزایای استفاده از آن چه مواردی هستند؟

برای کنترل کامپیوتر و یا سرور  از راه دور، راه‌های متعددی وجود دارد که شناخته شده‌ترین آن SSH است که از راه ترمینال به شما دسترسی می‌دهد. با اینحال بعضی از پروژه‌ها نیاز به دسترسی روی دسکتاپ دارند؛ حتی وقتی با یک سیستم‌عامل لینوکسی سرکار دارید. سیستم‌عامل ویندوز سرور، بصورت پیشفرض، برای دسترسی به دسکتاپ یا همان ریموت دسکتاپ، از پروتکل RDM پشتیبانی می‌کند. در مقابل سیستم‌عامل‌های لینوکسی که با حذف دسکتاپ، بر روی سبک بودن آن تمرکز دارند، امکان ریموت دسکتاپ بصورت پیشفرض در آنها فعال نیست. اما نه تنها می‌توان بر روی لینوکس پوسته (Shell) دسکتاپ نصب کرد، بلکه می‌توان از طریق پروتکل VNC کنترل از راه دور دسکتاپ لینوکس را در دست داشت. در این مقاله به بررسی پروتکل VNC، مزایای آن و روش استفاده از آن را بررسی خواهیم کرد.

 

VNC چیست؟

(VNC (Virtual Network Computing به معنی پردازش شبکه مجازی است و به عنوان یک پروتکل Remote Desktop، به شما اجازه می‌دهد تا از راه دور به دسکتاپ یک کامپیوتر دیگر متصل شوید و آن را کنترل کنید. دقیقاً شبیه  این است که شما مستقیماً پشت آن کامپیوتر نشسته باشید. با استفاده از VNC می‌توانید فایل‌ها را انتقال دهید، برنامه‌ها را اجرا کنید و هر کاری که با یک کامپیوتر معمولی انجام می‌دهید را، از راه دور هم انجام دهید. این تکنولوژی در مواردی مانند مدیریت سرورهای از راه دور، دسترسی به کامپیوتر خانگی از محل کار و آموزش‌های آنلاین بسیار کاربرد دارد. اگرچه هدف اصلی خلق VNC استفاده در محیط‌های لینوکسی بود، اما می‌توان از آن در سیستم‌عامل ویندوز نیز استفاده کرد.

تاریخچه VNC: از دانشگاه کمبریج تا کاربرد جهانی

فناوری VNC در اواخر دهه 1990 در دانشگاه کمبریج توسط تیم تحقیقاتی به رهبری ریچارد گرین ایجاد شد. پروژه VNC در ابتدا به عنوان یک پروژه تحقیقاتی در دانشگاه کمبریج آغاز شد. هدف اصلی ایجاد یک سیستم برای اشتراک‌گذاری منابع کامپیوتری در محیط‌های آموزشی و تحقیقاتی بود. اما توسعه آن درنهایت تبدیل به یک نرم‌افزار کامل برای ریموت دسکتاپ شد. یکی از دستاوردهای مهم این پروژه، توسعه پروتکل RFB (Remote Frame Buffer) بود. این پروتکل، پایه و اساس و در واقع هسته اصلی VNC را تشکیل می‌دهد و امکان انتقال گرافیکی تصاویر صفحه نمایش را به صورت کارآمد فراهم می‌کند. در اوایل دهه 2000، VNC به عنوان یک نرم‌افزار متن‌باز منتشر شد. این امر باعث شد تا توسعه‌دهندگان مختلف به سراغ آن آمده و ویژگی‌های جدیدی به آن اضافه کنند. با گذشت زمان، توزیع‌های مختلفی از VNC ایجاد شد که هر کدام ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود را داشتند. از جمله این توزیع‌ها می‌توان به RealVNC، TightVNC و UltraVNC اشاره کرد. VNC به سرعت در محیط‌های تجاری نیز مورد استفاده قرار گرفت.

شرکت‌ها از VNC برای مدیریت سرورها، ارائه پشتیبانی فنی از راه دور و آموزش‌های آنلاین استفاده می‌کردند. همین استقبال گسترده از VNC باعث شد تا توسعه آن تا امروز ادامه داشته باشد و به قابلیت‌های آن افزوده شود. VNC به عنوان یکی از اولین و موفق‌ترین نرم‌افزارهای کنترل از راه دور، راه را برای توسعه فناوری‌های مشابه هموار کرد. VNC به شرکت‌ها و سازمان‌ها کمک کرد تا بهره‌وری خود را افزایش دهند و هزینه‌های پشتیبانی فنی را کاهش دهند. VNC نقش مهمی در توسعه آموزش آنلاین ایفا کرده است و مدرسان می‌توانند از طریق VNC به صورت زنده به دانشجویان خود آموزش دهند. VNC به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا به سرعت و به صورت موثر به مشکلات فنی مشتریان خود رسیدگی کنند. امروزه VNC به عنوان یک فناوری استاندارد در زمینه کنترل از راه دور شناخته می‌شود. با وجود اینکه رقبای جدیدی در این بازار ظاهر شده‌اند، VNC همچنان یکی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین گزینه‌ها است.

 

VNC چگونه کار می‌کند؟

VNC بر اساس پروتکل RFB (Remote Frame Buffer) کار می‌کند. این پروتکل، نمایشگر گرافیکی سیستم دور را روی سیستم محلی شبیه‌سازی می‌کند. بدین ترتیب، هر تغییری که در سیستم دور ایجاد شود، به صورت بلادرنگ روی سیستم محلی نمایش داده می‌شود. پروتکل RFB نقش بسیار مهمی در فناوری VNC ایفا می‌کند. این پروتکل، ارتباط بین دستگاه محلی و دستگاه دور را برقرار کرده و امکان کنترل گرافیکی دستگاه دور را فراهم می‌سازد. سادگی، انعطاف‌پذیری، امنیت و کارایی RFB، آن را به یک انتخاب مناسب برای بسیاری از کاربردهای VNC تبدیل کرده است. در واقع RFB به عنوان هسته اصلی برنامه VNC عمل می‌کند.. عملیات انتقال تصویر گرافیکی در پروتکل RFB در سه مرحله انجام می‌شود:

1. ارسال فریم‌ها: سرور VNC به صورت دوره‌ای فریم‌هایی از تصویر نمایشگر خود را به کلاینت ارسال می‌کند. این فریم‌ها حاوی اطلاعاتی درباره پیکسل‌ها، رنگ‌ها و موقعیت اشیاء روی صفحه نمایش هستند.

2. نمایش فریم‌ها: کلاینت این فریم‌ها را دریافت کرده و آن‌ها را روی نمایشگر محلی خود بازسازی می‌کند. بدین ترتیب، کاربر یک کپی دقیق از نمایشگر دستگاه دور را روی دستگاه محلی خود مشاهده می‌کند.

3. انتقال ورودی‌ها: هرگونه ورودی از سوی کاربر (مانند حرکت ماوس، کلیک کردن یا تایپ کردن) از طریق کلاینت به سرور ارسال می‌شود. سرور این ورودی‌ها را تفسیر کرده و آن‌ها را روی سیستم خود اجرا می‌کند.

کاربردهای VNC

VNC کاربردهای بسیار متنوعی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مدیریت سرورها: VNC یکی از ابزارهای اصلی برای مدیریت سرورهای از راه دور است. با استفاده از VNC، می‌توانید به راحتی به سرور خود متصل شده و آن را پیکربندی، عیب‌یابی و به‌روزرسانی کنید.

• آموزش از راه دور: VNC ابزاری مناسب برای ارائه آموزش‌های عملی از راه دور است. مدرس می‌تواند دسکتاپ خود را با دانشجویان به اشتراک گذاشته و آن‌ها را در انجام کارهای مختلف راهنمایی کند.

• پشتیبانی فنی: شرکت‌ها می‌توانند از VNC برای ارائه پشتیبانی فنی به مشتریان خود استفاده کنند. با اتصال به سیستم مشتری، تکنسین می‌تواند مشکل را به صورت مستقیم مشاهده و برطرف کند.

• دسترسی به فایل‌ها و برنامه‌ها: VNC به شما اجازه می‌دهد تا به فایل‌ها و برنامه‌های موجود روی سیستم دور دسترسی داشته باشید و آن‌ها را مدیریت کنید.

• کنترل چندین کامپیوتر به صورت همزمان: برخی از نرم‌افزارهای VNC امکان کنترل چندین کامپیوتر به صورت همزمان را فراهم می‌کنند.

 

مزایای استفاده از VNC

• سهولت در استفاده: VNC دارای رابط کاربری ساده و کاربرپسندی است که استفاده از آن را آسان می‌کند.

• انعطاف‌پذیری: VNC روی سیستم‌عامل‌های مختلفی مانند ویندوز، لینوکس و macOS قابل اجرا است.

• امنیت: VNC از پروتکل‌های امنیتی مختلفی برای محافظت از ارتباطات پشتیبانی می‌کند.

• صرفه جویی در زمان و هزینه: با استفاده از VNC، دیگر نیازی نیست برای انجام کارهای ساده به محل فیزیکی سیستم مراجعه کنید.

• پشتیبانی از انواع سخت‌افزار: VNC از انواع مختلف سخت‌افزار، از جمله صفحه نمایش‌های با رزولوشن بالا و دستگاه‌های ورودی مختلف، پشتیبانی می‌کند.

• مستقل از پلتفرم: VNC برای همه سیستم‌عامل‌های اصلی توسعه یافته است و در هر شرایطی می‌توان از آن استفاده کرد.

• اتصال همزمان چندین کاربر به یک صفحه نمایش: VNC به صورت پیش‌فرض صفحه دسکتاپ را به هر کاربریی که به آن متصل شود، به اشتراک می‌گذارد، اما این قابلیت را دارد تا بخش‌های مختلف یک سرور را به پورت‌های جداگانه اختصاص دهد. این ویژگی به شما اجازه می‌دهد تا دسترسی کاربران را به قسمت‌های مشخصی از سرور محدود کرده و مدیریت سیستم را آسان‌تر کنید. برای مثال، می‌توانید محیط گرافیکی سرور را از کنسول مدیریت جدا کرده یا هر ماشین مجازی را به یک پورت اختصاص دهید. این قابلیت نه تنها امنیت سیستم را افزایش می‌دهد، بلکه کارایی آن را نیز بهبود می‌بخشد.

 

نکات مهم هنگام استفاده از VNC

• امنیت: از رمزهای عبور قوی استفاده کنید و تنظیمات امنیتی VNC را به دقت پیکربندی کنید.

• پهنای باند: برای داشتن عملکرد بهتر، از یک اتصال اینترنتی با پهنای باند مناسب استفاده کنید.

• تأخیر: در برخی موارد، ممکن است با تأخیر در نمایش تصاویر مواجه شوید. این مسئله به کیفیت اتصال اینترنتی و قدرت پردازش سیستم‌ها بستگی دارد.

• پورت: پورت پیش‌فرض VNC معمولا بر روی 5900 و 5901 است، اما ممکن است در برخی تنظیمات متفاوت باشد. همچنین می‌توانید در صورت نیاز از پورت‌های دیگری برای آن استفاده کنید.

• SSH: می‌توانید برای افزایش امنیت در انتقال اطلاعات بین دو کامپیوتر، پروتکل SSH را با VNC ترکیب کنید. برنامه‌های متعددی نظیر RealVNC Viewer و TigerVNC این قابلیت را ارائه می‌دهند.

 

مقایسه VNC و Remote Desktop

VNC و Remote Desktop هر دو پروتکل‌هایی هستند که برای دسترسی از راه دور به یک کامپیوتر استفاده می‌شوند. اما تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد که انتخاب بهترین گزینه را برای هر کاربرد مشخص می‌کند.

VNC (Virtual Network Computing)

• پلتفرم بی‌طرف: VNC یک پروتکل متن‌باز و مستقل از پلتفرم است. این بدان معناست که می‌توان از آن برای اتصال به سیستم‌های عامل مختلف مانند ویندوز، لینوکس و macOS استفاده کرد.

• انعطاف‌پذیری بالا: VNC بسیار قابل تنظیم است و امکانات گسترده‌ای برای کنترل از راه دور را فراهم می‌کند.

• امنیت: VNC از پروتکل‌های امنیتی مختلفی پشتیبانی می‌کند، اما پیکربندی صحیح آن‌ها برای حفظ امنیت بسیار مهم است.

• کاربردهای گسترده: VNC در طیف وسیعی از کاربردها از جمله مدیریت سرور، آموزش از راه دور و پشتیبانی فنی استفاده می‌شود.

Remote Desktop (RDP)

• اختصاصی مایکروسافت: RDP پروتکلی است که توسط مایکروسافت توسعه یافته و به طور پیش‌فرض در سیستم‌عامل‌های ویندوز تعبیه شده است.

• بهینه‌سازی برای ویندوز: RDP به طور خاص برای محیط‌های ویندوزی طراحی شده و به خوبی با آن یکپارچه می‌شود.

• امنیت قوی: RDP از پروتکل‌های امنیتی قوی‌تری نسبت به VNC برخوردار است، اما همچنان نیاز به پیکربندی صحیح دارد.

• ویژگی‌های خاص ویندوز: RDP از برخی ویژگی‌های خاص ویندوز مانند انتقال فایل‌های سریع و چاپ از راه دور پشتیبانی می‌کند.

 

 

بررسی تفاوت توزیع‌های مختلف VNC

RealVNC

RealVNC نسخه اصلی VNC است که توسط بنیانگذاران VNC اواخر دهه 1990 بطور رسمی و در قالب یک شرکت فناوری معرفی شد. این نسخه به عنوان کاملترین و محبوبترین نسخه VNC و البته قدیمی ترین نسخه شناخته می‌شود. RealVNC از پروتکل‌های امنیتی قدرتمندی برای محافظت از ارتباطات استفاده می‌کند. از سیستم‌عامل‌های ویندوز، لینوکس و macOS، اندورید و iOS پشتیبانی می‌کند و همچنین شامل ویژگی‌هایی مانند چت، انتقال فایل و اشتراک‌گذاری صفحه نمایش است. RealVNC در دو نسخه رایگان و تجاری عرضه می‌شود که با تهیه نسخه تجاری، می‌توان به قابلیت‌های پیشرفته آن دسترسی پیدا کرد. به این نرم‌افزار VNC Connect و یا RealVNC Connect هم گفته می‌شود.

TigerVNC

هدف از توسعه TigerVNC، ایجاد بستری امن‌تر است تا اطلاعات با کدکهای امنیتی بین کامپیوترها جابجا شوند. با اینحال سعی شده تا لایه‌های جدید امنیتی، از سرعت پردازش آن کم نکند. از دیگر ویژگی‌های TigerVNC می‌توان به متن‌باز بودن و رایگان بودن کامل آن اشاره کرد. با توجه به ویژگی‌های پیشرته در این توزیع، می‌توان آن را همتراز با نسخه پیشرفته RealVNC اما رایگان توصیف کرد.

UltraVNC

UltraVNC از پلاگین‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند که امکان افزودن ویژگی‌های جدید را فراهم می‌سازد. همچنین، این نرم‌افزار از پروتکل‌های مختلفی مانند RFB و RDP پشتیبانی می‌کند و حالت‌های مختلفی برای اتصال از جمله حالت نمایش فقط خواندنی و حالت کنترل کامل را ارائه می‌دهد. UltraVNC به دلیل ویژگی‌های پیشرفته و رابط کاربری ساده، هم برای کاربران حرفه‌ای و هم مبتدی مناسب است.

TightVNC

توزیع TightVNC بر سرعت و سهولت تمرکز دارد. از ویژگی‌های آن می‌توان به پیکربندی آسان و دسترسی سریع به گزینه‌ها اشاره کرد. این نسخه برای افراد مبتدی بسیار مناسب است. این نسخه را می‌توان در سیستم‌عامل ویندوز نیز استفاده کرد.

جدول مقایسه توزیع‌های VNC

 

آموزش نصب و راه‌اندازی VNC بر روی سرور لینوکس

نصب و راه‌اندازی VNC بسیار ساده است و تنها با چند دستور ساده در ترمینال قابل اجرا است. توجه داشته باشید که برای اجرای موفقیت آمیز VNC باید هم نسخه Server بر روی سرور مدنظر و هم نسخه Client بر روی کامپیوتر کاربر، نصب شود. از طرفی حتماً باید از یک سرور با آدرس IP ثابت استفاده شود تا برای اتصال کامپیوتر Client مشکلی بوجود نیاید.

پیش‌نیازها

• یک سرور لینوکس: می‌توانید از سرورهای ابری مانند AWS، GCP یا Azure استفاده کنید یا یک سرور فیزیکی داشته باشید.

• دسترسی SSH: برای اتصال به سرور از طریق خط فرمان به یک کلاینت SSH مانند PuTTY نیاز دارید.

• یک محیط دسکتاپ: برای نمایش گرافیکی، یک محیط دسکتاپ مانند GNOME، KDE یا XFCE باید روی سرور نصب شود.

مراحل نصب و راه‌اندازی بر روی سرور Server

1. با استفاده از کلاینت SSH به سرور خود متصل شوید. به عنوان مثال در ترمینال لینوکس دستور زیر را اجرا کنید: به جای user نام کاربری و به جای your_server_ip آدرس IP سرور خود را وارد کنید.

ssh user@your_server_ip

2. قبل از نصب هر نرم‌افزاری، بسته‌های سیستم را به روز کنید:

sudo apt update && sudo apt upgrade

3. نصب محیط دسکتاپ (مثال: GNOME): برای نصب سایر محیط‌های دسکتاپ مانند KDE یا XFCE، نام بسته مربوطه را جایگزین کنید.

sudo apt install gnome

4. نصب سرور VNC: در این مثال از نسخه TigerVNC استفاده شده که برای اجرا در محیط ترمینال نیز مناسب است.

sudo apt install tigervnc-standalone-server tigervnc-xorg-extension tigervnc-viewer

5. راه‌اندازی سرویس VNC"

sudo vncserver -localhost no -geometry 1280x720

با وارد کردن دستور بالا، با پیام زیر مواجه می‌شوید که  به معنی اجرای موفقیت آمیز سرویس VNC است:

New 'myrpi:1 (pi)' desktop at :1 on machine myrpi

Starting applications specified in /home/pi/.vnc/xstartup
Log file is /home/pi/.vnc/myrpi:1.log

Use xtigervncviewer -SecurityTypes VncAuth,TLSVnc -passwd /home/pi/.vnc/passwd myrpi:1 to connect to the VNC server.

مراحل نصب و راه‌اندازی بر روی کامپیوتر کاربر Client

1. حال باید نسخه کلاینت VNC را بر روی کامپیوتر کاربر نیز با دستور زیر نصب کنید:

sudo apt-get install tigervnc-viewer

2. برای اتصال به دسکتاپ از راه دور لینوکس، باید TigerVNC Viewer را که به تازگی نصب کرده‌اید راه‌اندازی کنید:

xtigervncviewer <IP-ADDRESS-OF-MY-RPI>:<X-DISPLAY-NUMBER> -geometry <RESOLUTION>

جایی که: IP-ADDRESS-OF-MY-RPI یک آدرس IP سرور شما است (به عنوان مثال 192.168.0.120) و X-DISPLAY-NUMBER تعدادی نمایشگر است که توسط سرور TigerVNC شما میزبانی می شود. همچنین می‌توانید ریزولیشن تصویر دسکتاپ را هم جایگزین عبارت RESOLUTION مشخص کنید؛ توجه داشته باشید که هرچه ریزولیشن بالاتری بخواهید، به پهنای باند بیشتری هم نیاز خواهید داشت. بنابراین در این مثال دستور زیر صدق می‌کند:

xtigervncviewer 192.168.0.120:1 -geometry 1280x720

برای اتصال به سرور لینوکس خود با VNC می‌تواند هم از طریق شبکه محلی LAN و هم در بستر اینترنت و دامنه اختصاصی اقدام کنید. برای مثال بجای آدرس IP 192.168.0.120 می‌توانید از نام دامنه استفاده کنید.

xtigervncviewer myserver1.net:1 -geometry 1280x720

 

 

اتصال به VNC بر روی مرورگر با ابزار noVNC

فرض کنید که به کامپیوتر خود دسترسی ندارید و یا به هر دلیلی نمی‌توانید VNC را بر روی کامپیوتر نصب کنید. برنامه noVNC امکان اتصال به سرور VNC بر روی مرورگر را فراهم می‌کند و از این پس حتی بسیار راحتتر از قبل هم می‌توانید به سرور VNC متصل شوید. در واقع سرور اصلی، همزمان وظیفه ریموت کردن دسکتاپ و رندر کردن آن برای کامپیوتر کاربر را انجام می‌دهد و دیگر نیازی به نصب نسخه client بر روی کامپیوتر کاربر نیست و به جای آن noVNC  را بر روی سرور نصب می‌کنید. برای استفاده از این امکان کافی است مراحل زیر را روی سرور موردنظر خود دنبال کنید:

به پوشه /usr/local/share خود بروید و در اینجا یک مخزن GitHub را با noVNC کلون کنید:

sudo git clone https://github.com/novnc/noVNC

یک سرور noVNC راه اندازی کنید:

sudo /usr/local/share/noVNC/utils/novnc_proxy --vnc <SERVER-HOSTNAME>:<VIRTUAL-DISPLAY-PORT> --listen 6080

جایی که <VIRTUAL-DISPLAY-PORT> یک نمایش مجازی "RFB PORT" (معمولاً 5901) از سرور TigerVNC است (با اجرای vncserver -list می توانید پورت های موجود را مشاهده کنید) و 6080 پورتی است که دسکتاپ راه دور وب روی آن در دسترس خواهد بود.

برای آزمایش noVNC در شبکه LAN، پیوند زیر را در مرورگر وب روی لپ‌تاپ خود باز کنید (در مقاله ما دستگاه mylaptop): http://<MY-RPI-IPv4-ADDRESS-IN-LAN>:6080/vnc.html . هنگامی که روی دکمه "اتصال" کلیک می کنید، به دسکتاپ راه دور لینوکس خود دسترسی خواهید داشت.

 

 

آموزش نصب و راه‌اندازی VNC بر روی سرور ویندوز

برای استفاده از VNC در سرور ویندوز بهتر است از برنامه RealVNC Connect استفاده کنید که دارای رابط کاربری گرافیکی و مناسب ویندوز طراحی شده است. در ادامه نحوه نصب و راه‌اندازی RealVNC Connect را بررسی خواهیم کرد.

1. دانلود و نصب

به وبسایت رسمی RealVNC Connect مراجعه کنید و نسخه مناسب سیستم‌عامل خود را دانلود و نصب کنید. بهتر است گزینه‌های پیشفرض را برای نصب استفاده کنید و همچنین از نسخه 64 بیت استفاده کنید.

2. ایجاد یک نشست VNC بر روی سرور

• پس از نصب، نرم‌افزار RealVNC را اجرا کنید.

• روی گزینه Configure VNC Server کلیک کنید.

• در پنجره تنظیمات، یک رمز عبور قوی برای نشست VNC خود انتخاب کنید.

• در صورت نیاز، می‌توانید تنظیمات دیگری مانند کیفیت تصویر و سطح فشرده‌سازی را تغییر دهید.

3. اتصال از راه دور

• از یک کامپیوتر دیگر، نرم‌افزار RealVNC Viewer را نصب کنید.

• آدرس IP سرور ویندوزی خود را وارد کنید.

• رمز عبوری که در مرحله قبل انتخاب کردید را وارد کنید.

• روی دکمه Connect کلیک کنید.

نکات مهم

• فایروال: اطمینان حاصل کنید که پورت‌های VNC در فایروال ویندوز شما باز هستند. به‌طور پیش‌فرض، این پورت بر روی 5900 و 5901 است.

• امنیت: از یک رمز عبور قوی برای جلسه VNC خود استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از تونل SSH برای افزایش امنیت اتصال استفاده کنید.

• تنظیمات پیشرفته: RealVNC دارای تنظیمات پیشرفته‌ای است که می‌توانید برای سفارشی‌سازی آن استفاده کنید. برای مثال، می‌توانید اندازه صفحه نمایش، عمق رنگ و سایر پارامترها را تغییر دهید.

• پشتیبانی چندین جلسه: می‌توانید چندین جلسه VNC همزمان ایجاد کنید. هر جلسه به یک پورت متفاوت متصل می‌شود.

 

آموزش نصب و راه‌اندازی VNC بر روی گوشی موبایل

همانطور که پیشتر هم گفته شد، VNC را می‌توان در همه پلتفرم‌ها اجرا کرد. برای گوشی‌های هوشمند نیز اپلیکیشن‌هایی نظیر  RealVNC Viewer ، Remote Desktop Manager ، Remotix ، bVNC ، MultiVNC و AVNC توسعه یافته است که به کمک آنها می‌توانید از راه دور کامپیوترهای دیگر را کنترل کنید. در ادامه نحوه نصب و راه‌اندازی VNC بر روی گوشی موبایل را بررسی می‌کنیم.

نصب یک سرور VNC روی کامپیوتر:

• ابتدا باید یک سرور VNC روی کامپیوتری که می‌خواهید به آن متصل شوید نصب کنید. نرم‌افزارهای محبوب مانند TigerVNC، RealVNC، TightVNC و UltraVNC برای این کار مناسب هستند.

• مراحل نصب سرور VNC در کامپیوتر مشابه آموزش قبلی است.

نصب یک کلاینت VNC روی اندروید:

برای سیستم‌عامل اندروید به گوگل پلی استور و برای سیستم‌عامل iOS به اپ استور مراجعه کنید و عبارت "VNC Viewer" را جستجو کنید.
یکی از اپلیکیشن‌های محبوب مانند RealVNC Viewer، TightVNC Viewer یا VNC Viewer را انتخاب و نصب کنید.

ایجاد یک اتصال:

• اپلیکیشن VNC Viewer را روی گوشی خود اجرا کنید.

• روی دکمه‌ی "Add" یا "New Connection" کلیک کنید.

• اطلاعات زیر را وارد کنید:نام: نامی برای اتصال خود انتخاب کنید.

• آدرس IP کامپیوتری که سرور VNC روی آن نصب شده است.

• پورت VNC که در هنگام نصب سرور تنظیم کردید. معمولاً 5900 یا 5901 است.

• رمز عبوری که برای دسترسی به سرور VNC تعیین کردید.

• روی "Save" کلیک کنید.

اتصال به سرور:

• اتصال ایجاد شده را انتخاب کنید.

• روی دکمه "Connect" کلیک کنید.

• پس از وارد کردن رمز عبور، به دسکتاپ کامپیوتر خود متصل خواهید شد.

نکات مهم

• امنیت: از یک رمز عبور قوی برای محافظت از اتصال خود استفاده کنید.

• عملکرد: سرعت اتصال به عوامل مختلفی مانند سرعت اینترنت، قدرت پردازنده دستگاه‌ها و تنظیمات VNC بستگی دارد.

• تنظیمات: بسیاری از اپلیکیشن‌های VNC امکان تنظیمات پیشرفته‌ای مانند کیفیت تصویر، کنترل کیبورد و ماوس و ... را ارائه می‌دهند که می‌توانید با پیکربندی درست آنها بر اساس سرعت اینترنت و پردازنده خود، به بهترین حالت ممکن دست پیدا کنید.

 

سخن پایانی

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های VNC رایگان بودن و منبع باز بودن آن است که به توسعه دهندگان اجازه توسعه و گسترش قابلیت‌های آن را داده است. VNC بسیار انعطاف پذیر است و هر ایده‌ای را در بستر آن می‌توان عملی کرد. یکی دیگر از کاربردهای VNC نصب و اجرای سیستم‌عامل لینوکس بر روی گوشی‌های هوشمند است. شاید با خود بپرسید که نصب لینوکس بر روی گوشی موبایل چه کاربردی دارد و VNC در اجرای لینوکس چه نقشی دارد؟! در واقع لینوکس مانند یک میزبان بر روی گوشی نصب می‌شود ولی تنها از راه ترمینال قابل دسترس خواهد بود؛ اما با نصب VNC می‌توان به دسکتاپ لینوکس نصب شده در گوشی نیز دسترسی داشت. استفاده از سیستم‌عامل لینوکس و مخصوصاً نسخه کالی لینوکس برای متخصصان امنیت و هکرها برای تست امنیت و موارد مشابه، بسیار کاربردی است و می‌تواند ابزارهای امنیتی و هک را در اختیار آنها قرار دهد.