HTTPS چیست؟ آشنایی با کارکرد و مزایای این پروتکل 

تصور کنید که شما یک وب‌سایت دارید و روزانه بین شما و کاربران و مشتریانتان اطلاعات و داده‌های بسیار مهم و حساسی رد و بدل می‌شود. این داده‌ها در قالب پروتکل‌های مختلف دسته‌بندی و فرمت‌گذاری شده و انتقال می‌یابند. در این میان، با وجود حملات سایبری و تهدیدات امنیتی برای وب‌سایت‌ها، این داده‌ها چگونه قرار است محافظت شوند؟ توسعه‌دهندگان شبکه‌های کامپیوتری قبل از توجه به امنیت این داده‌ها از پروتکل‌های HTTP استفاده می‌کردند. اما بعد از رونق یافتن استفاده از شبکه‌های کامپیوتری در تمام حوزه‌ها، اهمیت امنیت به شدت بالا رفت و این پروتکل فاقد امنیت لازم بود و به راحتی هک می‌شد.

به همین منظور، لایه امنیتی SSL به این پروتکل اضافه شد و نام آن به HTTPS تغییر کرد. این تغییر باعث شد که داده‌ها رمزگذاری و محافظت شوند. در این محتوا قصد داریم بیشتر با کارکرد این پروتکل مهم آشنا شویم و ببینیم چگونه HTTPS توانسته است امنیت ارتباطات اینترنتی را تضمین کند.

SSL چیست و چگونه کار می کند؟ مزایا و انواع آن

پروتکل شبکه چیست؟

پروتکل را می‌توان زبان مشترک بین دستگاه‌ها در شبکه نام برد. این زبان مشترک یک فرمت و قالب یکنواخت برای ارتباط دستگاه‌ها با هم ایجاد می‌کند تا این ارتباط موثر و درست پیش رود. در سال‌های نخستین ظهور شبکه‌های کامپیوتری، دستگاه‌ها به یک فرمت و مجموعه‌ای از قوانین و چارچوب‌ها برای ارتباط نیاز داشتند تا بتوانند به درستی به هم وصل شوند. این قوانین شامل روش‌ها و فرمت‌های مشخصی برای ارسال، دریافت، بسته‌بندی و تفسیر داده‌ها می‌شود.

پروتکل‌ها در دنیای شبکه‌ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند، چرا که اجازه می‌دهند تمام دستگاه‌ها با هر سخت‌افزار و نرم‌افزاری به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این پروتکل‌ها تضمین می‌کنند که داده‌ها به صورت منظم و بدون خطا منتقل شوند و ارتباطات در شبکه به درستی مدیریت شوند. در نتیجه، پروتکل‌های شبکه نقش حیاتی در تضمین عملکرد صحیح و قابل اعتماد ارتباطات در شبکه‌های کامپیوتری ایفا می‌کنند.

 

پروتکل‌ها همگی دارای مشخصات و ویژگی‌های زیر هستند:

1. تعیین قوانین ارتباطی: پروتکل‌ها قوانینی ارتباطی خاصی را تعیین می‌کنند تا مشخص شود داده‌ها باید در چه فرمت و با چه آدرسی ارسال یا دریافت شوند.

2. کنترل جریان داده‌ها: یکی از مهم‌ترین کاربردهای پروتکل‌های شبکه، مدیریت ارسال و دریافت داده‌ها برای جلوگیری از شلوغی و ایجاد مشکل است.

3. تصحیح خطا: پروتکل‌ها دارای قوانینی و محدودیت‌های خاصی هستند که به اصلاح خطاهای موجود هنگام انتقال داده‌ها کمک می‌کنند.

4. امنیت: امنیت یکی از مهم‌ترین چالش‌های شبکه‌های کامپیوتری است که پروتکل‌های شبکه به خوبی می‌توانند این چالش را رفع کنند. برخی پروتکل‌ها شامل روش‌هایی برای رمزگذاری و احراز هویت هستند تا امنیت داده‌ها تضمین شود.

برخی از پروتکل‌های معروف عبارت‌اند از:

• TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol): پروتکل‌های اصلی برای انتقال داده‌ها در اینترنت.

• HTTP/HTTPS (Hypertext Transfer Protocol/Secure): پروتکل‌هایی برای انتقال صفحات وب و اطلاعات امن.

• FTP (File Transfer Protocol): پروتکلی برای انتقال فایل‌ها بین کامپیوترها.

• SMTP (Simple Mail Transfer Protocol): پروتکلی برای ارسال ایمیل.

• DNS (Domain Name System): پروتکلی برای تبدیل نام‌های دامنه به آدرس‌های IP.

 

پروتکل HTTPS چیست؟

HTTPS کوتاه شده عبارت Hypertext Transfer Protocol Secure به معنای "پروتکل امن انتقال ابرمتن" است. مطمئناً شما نیز هنگام ورود به یک وب‌سایت، کنار آدرس آن این پروتکل (extension of the HTTP communications protocol to support TLS encryption) را بسیار دیده‌اید که نشان می‌دهد این وب‌سایت از این پروتکل امن استفاده می‌کند. به علت اهمیت بالای امنیت برای گوگل، امروزه استفاده از این پروتکل مهم به یک امر ضروری در وب‌سایت‌ها تبدیل شده است و اگر وب‌سایتی از این پروتکل استفاده نکند، هنگام ورود خطایی را نشان خواهد داد که این سایت امن نیست.

قبل از پروتکل HTTPS، برای ارتباط دستگاه‌های مختلف کامپیوتری از پروتکل ساده HTTP استفاده می‌شد که مشکلات امنیتی سبب شد تا یک لایه امنیت به آن اضافه شود. این پروتکل با استفاده از SSL و TLS، اتصالات را رمزگذاری کرده و از این طریق در هنگام دسترسی به وب‌سایت‌ها یک لایه امنیتی اضافه‌تر ایجاد می‌کند. هر پورت HTTPS از طریق یک شماره منحصر به فرد، از سایر پورت‌های HTTPS متمایز می‌شود. در زبان انگلیسی، HTTPS به عنوان "extension of the HTTP communications protocol to support TLS encryption" تعریف می‌شود.

پورت پیش‌فرض 443 یا 8443 برای اتصالات HTTPS استفاده می‌شوند که وظیفه محافظت از ارتباطات مرورگر وب را بر عهده دارند. به عنوان مثال، هنگامی که به وب‌سایتی با پورت HTTPS دسترسی پیدا می‌کنید، این وب‌سایت به منظور دریافت خدمات ویژه، درخواستی را به سرور میزبان با استفاده از پورت 443 یا 8443 ارسال می‌کند. پس از ارسال این درخواست، سرور به پورت مربوطه که رمزگذاری شده است متصل می‌شود تا سرویس درخواستی را به وب‌سایت ارسال کند. در نتیجه این فرآیند، افرادی که از سرورهای میزبانی وب استفاده می‌کنند می‌توانند بدون نگرانی از امنیت داده‌ها، اطلاعات مدنظر خود را از طریق اینترنت ارسال و دریافت کنند.

استفاده از پروتکل HTTPS، امنیت ارتباطات اینترنتی را به طور قابل توجهی افزایش داده و اعتماد کاربران را جلب می‌کند. با توجه به اهمیت این پروتکل، به ویژه در زمینه تبادل اطلاعات حساس، استفاده از آن به یک استاندارد ضروری برای تمامی وب‌سایت‌ها تبدیل شده است.

 

پروتکل‌های HTTP و HTTPS چه تفاوت‌هایی دارند؟

پروتکل‌های HTTP و HTTPS دو پروتکل اصلی برای انتقال داده‌ها در وب هستند که تفاوت‌ها و شباهت‌های مهمی از نظر عملکرد، امنیت و استفاده دارند. پروتکل HTTP (Hypertext Transfer Protocol) یکی از ابتدایی‌ترین و ساده‌ترین پروتکل‌های ارتباطی در دنیای شبکه‌ها است که فاقد تدابیر امنیتی برای حفاظت از داده‌ها می‌باشد. به همین دلیل، اطلاعات منتقل‌شده بین کاربر و سرور به صورت متنی ساده ارسال می‌شود و به راحتی می‌تواند مورد رهگیری یا سرقت قرار گیرد. این مسئله برای وب‌سایت‌های حساس و آن‌هایی که اطلاعات مهمی را پردازش می‌کنند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

در مقابل، پروتکل HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) با افزودن لایه‌های امنیتی SSL (Secure Sockets Layer) و TLS (Transport Layer Security)، داده‌ها را رمزگذاری کرده و از حفاظت بیشتری برخوردار است. این رمزگذاری باعث می‌شود که داده‌ها به سختی قابل دسترسی یا هک شدن باشند و از این رو امنیت را برای تبادل اطلاعات حساس بهبود می‌بخشد.

پروتکل‌های HTTP و HTTPS چه تفاوت‌هایی دارند؟

از نظر عملکرد، پروتکل HTTP معمولاً سرعت بالاتری دارد زیرا ارتباطات بدون رمزگذاری انجام می‌شود، در حالی که پروتکل HTTPS به دلیل نیاز به رمزگذاری و رمزگشایی داده‌ها، به منابع بیشتری برای انتقال داده نیاز دارد. با این حال، اهمیت امنیت داده‌ها باعث شده است که استفاده از HTTPS بسیار رایج باشد و به ویژه از نظر گوگل و سایر موتورهای جستجو از اهمیت زیادی برخوردار است.

علاوه بر این، HTTPS معمولاً از پورت 443 برای ارتباطات امن استفاده می‌کند، در حالی که HTTP از پورت 80 بهره می‌برد. به دلیل ویژگی‌های امنیتی بالای HTTPS، گوگل و دیگر موتورهای جستجو وب‌سایت‌های استفاده‌کننده از این پروتکل را ترجیح داده و در نتایج جستجو رتبه بالاتری به آن‌ها می‌دهند. این موضوع باعث شده است که بسیاری از وب‌سایت‌ها به منظور بهبود امنیت و افزایش رتبه در نتایج جستجو، به استفاده از HTTPS روی بیاورند.

 

 رایج‌ترین پورت‌های HTTPS

پورت (Port) در شبکه‌های کامپیوتری به یک نقطه اتصال منطقی اشاره دارد که در آن داده‌ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر ارسال می‌شوند. پروتکل‌ها برای ارتباط و ارسال داده از این نقاط استفاده می‌کنند. در این میان، پروتکل HTTPS از پورت‌های 443، 8443 و 9443 برای انتقال داده‌های امن استفاده می‌کند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.

پورت 443، رایج‌ترین و پیش‌فرض‌ترین پورت برای ارتباطات امن تحت پروتکل HTTPS است. این پورت به طور جهانی پذیرفته شده و برای انتقال داده‌های رمزگذاری شده با استفاده از پروتکل‌های TLS/SSL استفاده می‌شود، که امنیت داده‌ها را تضمین می‌کند و به همین دلیل در سطح جهانی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پورت 8443، به عنوان پورت جایگزین برای HTTPS، معمولاً برای برخی اهداف خاص یا کاربردهای داخلی در شبکه‌ها استفاده می‌شود. این پورت ممکن است برای برنامه‌های وب داخلی، خدمات تست یا سرورهای توسعه‌دهندگان به کار رود و به عنوان یک گزینه جایگزین برای پورت 443 در نظر گرفته می‌شود.

پورت 9443 نیز برای برخی از کاربردهای غیررسمی یا محیط‌های خاص استفاده می‌شود. این پورت به طور مشابه می‌تواند برای وب‌سایت‌ها و سرویس‌هایی که نیاز به پورت‌های اضافی برای امنیت دارند، مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان یک پورت اضافی برای اتصالات امن در نظر گرفته می‌شود.

در نهایت، پورت 443 به عنوان استاندارد اصلی برای HTTPS و ارتباطات امن در وب باقی می‌ماند، در حالی که پورت‌های 8443 و 9443 به عنوان گزینه‌های جانبی برای نیازهای خاص یا در شرایط خاص به کار می‌روند.

 

شناسایی وب‌سایت‌های دارای پروتکل https

شما می‌توانید با بررسی موارد زیر به راحتی تشخیص دهید که آیا یک وب‌سایت از پروتکل امن HTTPS استفاده می‌کند یا خیر. اولین مرحله بررسی نوار مرورگر وب‌سایت است.

آدرس وب‌سایت‌هایی که از پروتکل HTTPS استفاده می‌کنند، با پیشوند "https://" شروع می‌شود. اگر به این نوار توجه کنید، وب‌سایت آذرآنلاین با آدرس https://azaronline.com/ مشخص شده که نشان می‌دهد از پروتکل امن برای انتقال داده‌هایش استفاده می‌کند. علاوه بر این، قفل سبز در اکثر مرورگرها کنار نوار آدرس نمایش داده می‌شود که نشان می‌دهد این سایت از پروتکل امن استفاده می‌کند.

اگر وب‌سایت از HTTPS استفاده نکند یا گواهی SSL/TLS آن منقضی شده باشد، مرورگرها معمولاً هشدارهایی مبنی بر امنیت نداشتن اتصال نمایش می‌دهند. این هشدارها ممکن است شامل پیغام‌های خطا یا آیکون‌های هشدار در نوار آدرس باشند.

علاوه بر تمام موارد گفته شده، ابزارهای آنلاینی نیز وجود دارند که می‌توانید با استفاده از آن‌ها تشخیص دهید یک وب‌سایت از این پروتکل امن استفاده می‌کند یا خیر.

 

مزایای پروتکل HTTPS

استفاده از پروتکل امن انتقال داده HTTPS می‌تواند مزایای بسیار زیادی برای وب‌سایت‌ها ایجاد کند که در ادامه به توضیح کامل هرکدام خواهیم پرداخت:

1. رمزگذاری داده‌ها و امنیت 

همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم، وجود پروتکل امن انتقال داده با افزودن لایه امنیتی و رمزگذاری به پروتکل قدیمی HTTP می‌تواند امنیت داده‌های شما را افزایش دهد. هر وب‌سایتی دارای اطلاعات حساس و مهمی است که این داده‌ها در وب‌سایت‌های بزرگ و حساس مانند وب‌سایت‌های فروشگاهی بزرگ و یا سازمان‌های مهم مالی می‌تواند اهمیت ویژه‌ای داشته باشد. 

وجود لایه امنیتی می‌تواند داده‌های منتقل شده بین کاربر و سرور وب‌سایت را به صورت رمزگذاری شده انتقال دهد و در این حالت، حتی اگر کاربران نفوذی بخواهند به این اطلاعات دست یابند، نمی‌توانند رمزگذاری آن را بشکنند و اطلاعات شما تا حد بالایی محافظت خواهد شد.

2. احراز هویت وب‌سایت

پروتکل HTTPS به شما اطمینان می‌دهد که وب‌سایت موردنظر معتبر است و به‌عنوان یک نشانه برای احراز هویت وب‌سایت به شمار می‌رود. در این حالت، کاربر اطمینان پیدا می‌کند که وارد سایت اصلی و معتبر شده است. یکی دیگر از موارد مهمی که پروتکل HTTPS برای وب‌سایت‌ها فراهم می‌کند، جلوگیری از حملات فیشینگ است. حملات فیشینگ نوعی حمله سایبری هستند که سارقان در آن اطلاعاتی چون نام کاربری، رمز عبور، شماره کارت اعتباری، و سایر اطلاعات شخصی و مالی را هک می‌کنند. با احراز هویت درست در یک وب‌سایت، کاربران می‌توانند از حملات فیشینگ که در آن مهاجمان سعی در تقلید از وب‌سایت‌های معتبر دارند، محافظت شوند.

فیشینگ چیست؟ شناسایی و مقابله با Phishing

3. افزایش اعتماد کاربران

زمانی که وارد سایتی می‌شوید که از پروتکل امن استفاده نمی‌کند، به راحتی با یک پیغام خطا مبنی بر عدم امنیت سایت مواجه خواهید شد. این پیغام به تنهایی می‌تواند کاربر را از وب‌سایت شما دور کرده و اعتماد او را از بین ببرد. اما زمانی که مخاطب با علامت قفل سبز ایمن در نوار مرورگر روبرو می‌شود، ناخودآگاه حس اطمینان در ذهن وی شکل می‌گیرد. این اعتماد سبب می‌شود تا کاربران تعامل بیشتری با وب‌سایت‌ها داشته باشند و از سایت‌های غیرامن دوری کنند. در نهایت، این موارد به بهبود تجربه کاربری منجر خواهد شد.

4. بهبود رتبه‌بندی در موتورهای جستجو

مهم‌ترین فاکتور برای گوگل، کاربر و امنیت وب‌سایت است. گوگل می‌خواهد کاربر از یک وب‌سایت راضی باشد و بتواند نیازهای خود را رفع کند. علاوه بر این، محافظت از اطلاعات و داده‌های حساس کاربر نیز از اولویت‌های مهم گوگل است. طبیعتاً سایت‌هایی که از پروتکل امن برای انتقال داده‌هایشان استفاده می‌کنند، چندین رتبه بالاتر از سایت‌های فاقد این پروتکل قرار می‌گیرند، چرا که داده‌ها در این سایت‌ها به شدت محافظت و رمزگذاری می‌شوند. باید گفت در این حالت، با افزایش امنیت و بهبود تجربه کاربری، رتبه‌بندی وب‌سایت شما نیز بهتر خواهد شد و این امر به سئوی سایت شما کمک زیادی می‌کند.

5. حفاظت از داده‌ها در شبکه‌های عمومی

استفاده از HTTPS در شبکه‌های عمومی مانند وای‌فای‌های عمومی، از امنیت داده‌ها در برابر حملات میانه‌راه (Man-in-the-Middle) و سایر تهدیدات در شبکه‌های غیرامن محافظت می‌کند.

6. پشتیبانی از اطلاعات حساس و تراکنش‌های مالی

وجود پروتکلی برای حفظ اطلاعات وب‌سایت و رمزگذاری آن‌ها برای هر وب‌سایتی مهم و حیاتی است، اما برای وب‌سایت‌های مالی و اطلاعاتی از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است. این وب‌سایت‌ها با انتقال داده‌های حساس مانند اطلاعات کارت بانکی کاربران، می‌توانند داده‌های مهمی داشته باشند. به خصوص برای وب‌سایت‌هایی که به درگاه‌های بانکی متصل می‌شوند، مانند فروشگاه‌های آنلاین، وجود این پروتکل می‌تواند اطلاعات بانکی کاربران را محافظت کند.

 

معایب پروتکل HTTPS

استفاده از HTTPS نیز معایبی دارد که ممکن است برخی از سازمان‌ها و کاربران را تحت تأثیر قرار دهد. در ادامه به مهم‌ترین معایب پروتکل HTTPS پرداخته می‌شود:

1. بار اضافی بر منابع سرور: فرایند رمزگذاری در پروتکل HTTPS می‌تواند نیاز به منابع بیشتری برای پردازش داشته باشد و این امر نیز سبب می‌شود بار اضافی روی سرور اعمال شود. این مورد می‌تواند عملکرد سرور شما را کند کرده و نیاز به افزایش منابع داشته باشد، به خصوص برای سرورهایی که منابع کمتری دارند می‌تواند مشکل‌ساز شود که راه‌حل آن افزایش منابع سرور است.

2. افزایش زمان پاسخ‌دهی: زمانی که این پروتکل استفاده می‌شود، مراحل رمزگذاری و رمزگشایی نیز به زمان کلی پاسخ سرور به کاربر اضافه می‌شود. این امر می‌تواند زمان پاسخ‌دهی سرور را کاهش دهد. این افزایش زمان می‌تواند بر تجربه کاربری تأثیر منفی بگذارد، به ویژه در وب‌سایت‌های با ترافیک بالا یا سرورهای با منابع محدود.

3. هزینه‌های اضافی: شما برای فعال کردن پروتکل HTTPS روی وب‌سایت خود باید اقدام به خرید گواهی‌نامه SSL کنید. می‌توانید از گواهی‌نامه‌های امنیتی رایگان (مانند Let's Encrypt) استفاده کنید، اما گواهی‌نامه‌های معتبرتر می‌توانند هزینه‌های اضافی برای شما داشته باشند. علاوه بر این، با مصرف بالای منابع سرور توسط این پروتکل، شما به منابع بیشتری برای سرور خود نیاز خواهید داشت که می‌تواند هزینه‌های شما را افزایش دهد.

4. مدیریت پیچیده‌تر گواهی‌نامه‌ها: مدیریت و تمدید گواهی‌نامه‌های SSL/TLS ممکن است پیچیده باشد و نیاز به نظارت منظم داشته باشد. عدم تمدید به موقع گواهی‌نامه‌ها می‌تواند منجر به هشدارهای امنیتی و کاهش اعتماد کاربران شود.

5. مشکلات سازگاری: ممکن است این پروتکل با نرم‌افزارها و سیستم‌های قدیمی سازگاری نداشته باشد و مشکلاتی برای برقراری ارتباط امن ایجاد کند.

 

https چگونه کار می‌کند؟

برای درک بهتر این موضوع، بهتر است به طور کامل بررسی کنیم که چگونه داده‌ها امن می‌شوند و چگونه پروتکل HTTPS کار می‌کند. در واقع، این پروتکل ترکیبی از HTTP و SSL/TLS است. در ابتدا، کاربر در مرورگر خود وب‌سایت موردنظر خود را که از این پروتکل استفاده می‌کند باز کرده و درخواست می‌کند تا اطلاعاتی را دریافت کند. سرور شروع به کار می‌کند. در این مرحله:

1. مرورگر یک درخواست برای گواهی‌نامه SSL/TLS سرور ارسال می‌کند.

2. سرور گواهی‌نامه SSL/TLS خود را به مرورگر ارسال می‌کند.

3. مرورگر گواهی‌نامه را بررسی می‌کند تا مطمئن شود معتبر و امضا شده توسط یک مرجع معتبر (CA) است.

4. اگر گواهی‌نامه معتبر باشد، مرورگر و سرور یک کلید رمزنگاری مشترک تولید می‌کنند تا برای رمزگذاری داده‌ها استفاده شود.

بعد از این مرحله، تمام داده‌های بین کاربر و سرور رمزگذاری شده و ارسال می‌شوند. این رمزگذاری باعث می‌شود حتی اگر مهاجمی اطلاعات را پیدا کند، نتواند آن را بخواند. مرورگر به طور منظم بررسی می‌کند که گواهی‌نامه سرور معتبر باقی بماند و ارتباط امن حفظ شود. وقتی که مرورگر و سرور ارتباط خود را به پایان می‌رسانند، یک فرآیند خاتمه ارتباط SSL/TLS رخ می‌دهد. این فرآیند اطمینان حاصل می‌کند که کلیدهای رمزنگاری و سایر اطلاعات امنیتی پاک شده‌اند تا از سوءاستفاده‌های بعدی جلوگیری شود.

پروتکل Https چگونه به بهبود سئو کمک می کند؟

استفاده از گواهی‌نامه امنیتی و پروتکل HTTPS سبب افزایش سئوی وب‌سایت شما می‌شود، چراکه امنیت وب‌سایت شما بالا می‌رود و گوگل نیز به این موضوع اهمیت زیادی می‌دهد. درواقع، این ارزش‌گذاری سئویی روی وب‌سایت به‌صورت مستقیم اتفاق نمی‌افتد؛ یعنی شما تنها با استفاده از انتقال امن رتبه بهتری نمی‌گیرید. اما نتایجی که این پروتکل ارائه می‌دهد، سبب بهبود تجربه کاربری، افزایش میزان رضایت و اعتماد کاربران از سایت شما می‌شود و این موارد نقش مهمی در بهبود سئوی وب‌سایت دارند.

آیا SSL روی SEO تاثیر دارد؟ بررسی تاثیر گواهینامه امنیتی روی سئوی سایت

راه‌اندازی https در وب‌سایت‌

فعال‌سازی https روی وب‌سایت‌تان یک گام ضروری برای تقویت امنیت و افزایش اعتماد کاربران است. در اینجا نحوه فعال‌سازی https را با جزئیات بیشتر توضیح می‌دهیم:

 تهیه گواهینامه SSL/TLS

اولین مرحله برای فعال‌سازی پروتکل انتقال امن HTTPS روی وب‌سایتتان، تهیه گواهی‌نامه امنیتی SSL است. می‌توانید از گواهی‌نامه‌های رایگان موجود در سطح وب استفاده کنید یا اقدام به خرید گواهی‌نامه‌های معتبر کنید. برای این منظور، می‌توانید از صفحه خرید گواهینامه امنیتی SSL آذرآنلاین اقدام کنید. انتخاب گواهینامه مناسب برای وب‌سایت شما به نوع وب‌سایت و نیازهای امنیتی آن بستگی دارد و می‌توانید از بین پلن‌های مختلف، گواهی‌نامه مورد نیاز خود را خریداری کنید.

انواع گواهینامه ssl

• Domain Validated (DV) SSL Certificate: این نوع SSL Certificate به سادگی برای صاحبان دامنه ها صادر می‌شود و تنها اطلاعات ساده ای از صاحب دامنه (مانند نام دامنه و ایمیل) برای صدور مورد نیاز است. این نوع SSL Certificate برای وب سایت‌هایی مناسب است که نیاز به ارتباط امن ضعیفی دارند.

• Organization Validated (OV) SSL Certificate: این نوع SSL Certificate به علاوه اطلاعات دامنه، اطلاعات سازمانی مانند نام شرکت، آدرس و شماره تلفن را نیز بررسی می‌کند. این نوع SSL Certificate برای وب سایت‌های کسب و کاری مناسب است که نیاز به ارتباط امن بیشتری دارند.

• Extended Validation (EV) SSL Certificate: این نوع SSL Certificate بیشترین سطح اعتماد و امنیت را بین انواع مختلف SSL Certificate ها دارد. برای صدور این نوع گواهی، سازمان‌ها باید اطلاعات شرکت خود را به صورت دقیق و با اثبات مالکیت ارائه دهند. این نوع SSL Certificate برای وب سایت‌های بزرگ و معتبری که نیاز به اعتماد بیشتری دارند، مناسب است.

 

نصب گواهینامه SSL/TLS روی وب‌سایت

پس از دریافت گواهینامه SSL/TLS، باید آن را روی وب‌سایت خود نصب کنید. فرآیند نصب می‌تواند بسته به نوع کنترل پنل و هاستینگی که استفاده می‌کنید، متفاوت باشد.

تنظیم انتقال از HTTP به HTTPS

پس از نصب گواهینامه، باید پروتکل سایت خود را از HTTP به HTTPS تغییر دهید. در حالت پیش‌فرض، پروتکل انتقال داده‌ها در وب‌سایت‌ها HTTP است و باید تغییر کند. برای این منظور، باید وب سرور خود را تنظیم کنید تا تمام درخواست‌های HTTP به HTTPS تغییر مسیر یابند. این کار از طریق ویرایش فایل‌های پیکربندی سرور مانند Apache (با استفاده از .htaccess) یا Nginx انجام می‌شود. این کار باعث می‌شود مبادله ترافیک وب‌سایت شما از طریق یک اتصال امن رمزگذاری شده انجام شود.

بررسی و تست اتصال HTTPS

پس از نصب و تغییر پیکربندی، بهتر است مرحله تست را انجام دهید تا مطمئن شوید پروتکل به درستی کار می‌کند. کافی است وب‌سایت خود را باز کنید و علامت HTTPS را کنار آدرس مرورگر مشاهده کنید و قفل امنیتی سبز رنگ را ببینید.

به‌روزرسانی لینک‌ها برای جلوگیری از Mixed Content

پس از فعال‌سازی HTTPS، مهم است که تمام لینک‌های داخلی و اسکریپت‌های وب‌سایت خود را از HTTP به HTTPS به‌روزرسانی کنید. این کار مانع از بروز مشکلات Mixed Content می‌شود که زمانی اتفاق می‌افتد که منابع HTTPS و HTTP در یک صفحه وب وجود داشته باشند.

 

 مشکلات رایج در استفاده از HTTPS

پیغام‌های خطای گواهی‌نامه : این مشکلات می‌توانند شامل منقضی شدن گواهی‌نامه، اشتباه در نام دامنه، یا مشکلات مربوط به زنجیره اعتماد گواهی‌نامه باشند.

مشکلات سازگاری با مرورگرها و دستگاه‌ها:  برخی از مرورگرها و دستگاه‌های قدیمی ممکن است از پروتکل‌های امنیتی جدید پشتیبانی نکنند، که می‌تواند به مشکلات سازگاری منجر شود.

بار اضافی بر روی منابع سرور: فرآیند رمزگذاری و رمزگشایی داده‌ها می‌تواند بار اضافی بر روی سرور ایجاد کند و منابع سرور را مصرف کند.

افزایش زمان پاسخ‌دهی: رمزگذاری و رمزگشایی داده‌ها می‌تواند باعث افزایش زمان پاسخ‌دهی سرور شود. 

مشکلات در انتقال از HTTP به HTTPS: فرآیند انتقال از HTTP به HTTPS ممکن است با مشکلاتی مانند لینک‌های مختلط (Mixed Content) مواجه شود، جایی که منابع (تصاویر، اسکریپت‌ها) از HTTP بارگذاری می‌شوند. 

 

ریدایرکت http به https در کنترل پنل های پلسک، سی پنل و دایرکت ادمین

فرقی ندارد که شما از کدام کنترل پنل استفاده می‌کنید، چه DirectAdmin، Plesk، یا cPanel، برای ریدایرکت کردن تمامی آدرس‌ها از پروتکل ساده HTTP به پروتکل امن HTTPS پس از خرید گواهینامه امنیتی، باید مراحل خاصی را دنبال کنید.

ریدایرکت http به https در پلسک

در ادامه، محتواهای مختص این کنترل پنل‌ها به‌طور مفصل توضیح داده شده است:

 ریدایرکت HTTP به HTTPS در Plesk

وارد پنل مدیریت پلسک شوید.

به بخش "Websites & Domains" رفته و دامنه موردنظر را انتخاب کنید.

بر روی "Hosting Settings" کلیک کنید.

مطمئن شوید که گزینه "SSL/TLS support" فعال است و گواهینامه SSL نصب شده است.

به بخش "Apache & nginx Settings" بروید.

در قسمت "Additional Apache directives" یا "Additional nginx directives" کدهای زیر را اضافه کنید:

برای Apache:

apache
Copy code
<IfModule mod_rewrite.c>

  RewriteEngine On

  RewriteCond %{HTTPS} off

  RewriteRule ^ https://%{HTTP_HOST}%{REQUEST_URI} [L,R=301]

</IfModule>

 

برای Nginx:

nginx
Copy code
server {

  listen 80;

  server_name example.com www.example.com;

  return 301 https://$host$request_uri;

}

تغییرات را ذخیره کرده و از پنل خارج شوید.

 

 ریدایرکت HTTP به HTTPS در cPanel

وارد پنل مدیریت cPanel شوید.

به بخش "SSL/TLS Status" بروید و مطمئن شوید که گواهینامه SSL فعال است.

به بخش "Redirects" بروید.

در قسمت "Add Redirect"، نوع ریدایرکت را "Permanent (301)" انتخاب کنید.

"http://" را به "https://" تغییر دهید و دامنه مورد نظر را انتخاب کنید.

تغییرات را ذخیره کنید.

 ریدایرکت HTTP به HTTPS به صورت خودکار در Cpanel

 ریدایرکت HTTP به HTTPS در DirectAdmin

وارد پنل مدیریت DirectAdmin شوید.

به بخش "SSL Certificates" بروید و مطمئن شوید که گواهینامه SSL نصب شده است.

به بخش "Domain Setup" بروید.

گزینه "Create/Modify Subdomain" را انتخاب کنید.

در قسمت "Domain Redirection"، تنظیمات ریدایرکت را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که تمامی درخواست‌های HTTP به HTTPS هدایت شوند.

تغییرات را ذخیره کنید.

 

نتیجه گیری

امروزه استفاده از پروتکل HTTPS به یک استاندارد و الزام توسط گوگل تبدیل شده است. تمامی وب‌سایت‌ها باید برای برقراری ارتباط امن با کاربران و حفظ اطلاعات و داده‌های خود اقدام به فعال‌سازی این پروتکل کنند تا بتوانند ارتباط رمزگذاری شده بین سرور و کاربر ایجاد نمایند. این ارتباط امن برای هر وب‌سایتی مهم است، به‌خصوص اگر وب‌سایت شما داده‌های حساس و مهمی را منتقل می‌کند یا کاربران اطلاعات شخصی و مهمی مانند اطلاعات کارت‌های بانکی و شناسایی خود را وارد می‌کنند. در نهایت، یک ارتباط امن توسط این پروتکل می‌تواند اعتبار شما را افزایش داده و سبب بهبود تجربه کاربری شود. تمامی موارد فوق در نهایت سئوی وب‌سایت شما را نیز بهبود می‌بخشند و مهم‌تر از همه، نفوذ افراد غیر مجاز به وب‌سایت شما را کاهش می‌دهند.